Święty Jan Paweł II do osób niewidomych
W szczególny sposób pragnę zwrócić się do niewidomych.
Jestem bardzo głęboko wzruszony spotkaniem z wami,
Drodzy bracia i siostry.
Ile razy się w życiu spotykałem z ludźmi niewidomymi
Zawsze prosiłem Boga
- z nimi i dla nich –
o to, ażeby wzmocnił ich wewnętrzny wzrok.
Skoro oczy ciała nie widzą,
trzeba, aby tym bardziej widziały oczy duszy,
i żeby te oczy, nawet nie widząc świata, jego piękna,
docierały do niewidzialnego Stwórcy.
Jest wielu ludzi widzących,
a przecież ślepych na rzeczywistość niewidzialnego Stwórcy.
Obyście wy,
Drodzy bracia i siostry,
byli zawsze widzący,
widzący Niewidzialnego
i wszystko to,
co niewidzialne, co Boże,
co nadprzyrodzone.
I jak bardzo potrzebujecie,
ażebyśmy my, widzący, pomagali, prowadzili was w wielu
okolicznościach,
tak proszę was,
ażebyście wy swoim wewnętrznym wzorkiem wiary
prowadzili również i nas,
widzących.